Bismillaahir rahmaan nirraahiim.
Asalamu 'alaikum warahmatullaahi wabarakaatuh.
Innal hamdal lillaah, nahmaduhu wanasta ‘iinuhu wanastaghfiruh, wana’uudzubillaahi min syuruuri amfusinaa, wamin sayyaati a’maalinaa, may yah dillaahu falaa mudhillalah, wamay yudh lil falaa haa diyalah. Asyhadu allaa ilaaha illallaahu wahdahu laa syariikalah, wa asyhadu anna muhammadan abduhu warasuuluh. Allaahumma shalli wasallim ‘alaa muhammadin wa ‘alaa aalihi wa ash haabihi ajma’iin. Amma ba’du. Fa uushikum ‘ibaadallah wanafsi bitaqwalla faqad faajal muttaqun.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Puji syukur urang sanggakeun ka hadirat Illahi Rabii anu Maha Welas Tur Maha Asih, anu parantos maparin mangpirang-pirang kani’matan ka urang sadaya, Shalawat miwah salam kawilujengan mugia dilimpahkeun ka Jungjunan urang sadaya, Nabi Muhammad SAW, ka para kulawargana, para shahabatna, sareng ka sadaya umatna anu satia satuhu ka anjeunna tug dugi ka poe kiamah jaga.
Khatib umajak, pikeun dirina pribadi khususna, atuh umumna pikeun urang sadaya bae, salaku muslim anu mu’min, sangkan tiasa ningkatkeun kataqwaan urang ka Allah SWT.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’ah rahimakumullah.
Bagilirna siang miwah wengi, anu ngajantenkeun robihna taun, nambihanana umur, ngawarnaan kana rengkak paripolah urang sadaya sadidinten salaku manusa, anu yaktos ari bilangan yuswa mah, urang teh nambihan, sok padahal anu saleresna mah, jatah yuswa urang, dina enggoning nyorang kahirupan ieu, anu ngirangan.
Mokahaan teuing, pedah urang ngaraos betah, icikibung ngojayan kahirupan di alam dunya ieu, dugi ka tampolana mangsa mulang estu kalalaworakeun, margi urang sadaya, teu weleh ngaraos diudag-udag ku saniskara kasusah, diburu-buru kabutuh, teu kalis ngaraos sibuk ku urusan dunyawiah, siangna wengina, mung ukur janten lahan kani’matan mungguh hawa nafsu.
Teu sadar kana dawuhan Allah SWT dina Al Qur-an surat Al Hadiid ayat anu ka 5 dugi ka 6 : “Lahuu mulkus samawaati wal ardhi wa ilallaahi turja’ul umuur, yuulijul laila fin nahaari, wayuulijun nahaara fil laili wa huwa ‘aliimum bidzaatish shuduur”. Kagungan Allah karajaan langit jeung bumi. Jeung nya ka Allah dipulangkeun sagala perkara. Allah nu nyambungkeun peuting jeung beurang sarta nyambungkeun beurang jeung peuting, jeung nya Allah Nu Maha Uninga kana saniskara eusining hate.
Padahal urang sadar, yen urusan dunya, katut harta banda mah relatif, sok komo mun nutur-nuturkeunana pinuh ku hawa nafsu, salamina sok asa teu acan cumpon keneh bae, temahna waktos pikeun urang ibadah, sasadiaan pikeun urang mulang jaga, kacoceng ku paciweuhna kasab dunya, anu antukna urang sadaya salaku manusa, kapacikeuh ku kahirupan sapopoe.
Dina ayat anu nembe Allah SWT netelakeun, kumaha pagaliwotana jalma anu kabarincung ku hawa dunya, ti beurang ti peuting ngan wungkul digunakeun pikeun ngagugulung dunya, teu saeutik nu ngarasa reueus ku ngaleuyana harta, ngarasa diri dipapaesan ku murub-mubyarna kahirupan moderen, anu hurung-herang, padahal eta mah henteu langgeng, estuning ukur kaulinan, mun pareng tepung mangsana, harta, pangkat jeung sajabana baris dicabut, teu manggapulia.
Malah tembres dina surat An Anfal ayat ka 28 : “Wa’ lamuu annamaa amwaalukum wa aulaadukum fitnatuw wa annallaaha ‘indahuu ajrun ‘adziim’. Jeung sing nyaho, yen harta banda aranjeun, jeung anak-anak aranjeun teh ngan ukur cocoba, jeung saestuna Allah, nya di Anjeun-Na aya pahala anu gede teh.
Ku kituna, naon-naon anu ku Allah diamanatkeun ka manusa ngeunaan harta, pangkat kaasup diri sakujur, jeung waktu anu geus dipaparinkeun ka urang sadaya, bisa digunakeun pikeun nyangking tugas di alam dunya ieu, nyaeta “Liya’budun” pikeun ibadah.
Harta banda nu aya di urang ayeuna, eta teh titipan Allah, amanah Allah, anu mungkin diantarana, aya sabagian hartana fakir miskin, minangka cocoba ti Allah SWT, bisa jeung henteuna ngagunakeun harta nu aya di urang ayeuna, dina jalan anu dipikarido ku Manten-Na. Paingan saur Rasulullah SAW : ”Anu pangbeurat-beuratna cocoba pikeun manusa, iwal lamun dibere harta anu loba” .
Sering katiten ku urang sadaya, perbawa hawa dunya, pikeun jalma-jalma anu hatena kosong bolostrong, temahna sok mawa sikep kana kahirupan anu rada nyerempet-nyerempet kana dosa. Teu saeutik manusa, malah mungkin urang diantarana, anu sok hoyong untung ku cara enteng, asal bisa nyaluyukeun jeung pamadegan batur, najan teu akur ceuk ukuran agama, da nganggap agama mah urusan pribadi, hedonisme tea, agama mah bisa dinomor sabarahakeun boa.
Nanging sabalikna, ari hate anu kebek ku kaimanan mah, tinangtu dina ngagunakeun harta anu loba ieu teh, estu ati-ati pisan, cara ngalana katut cara ngabalanjakeunana, estuning dina jalan anu “Thayyibah”.
Harta banda, estu jadi alat pikeun ibadah, jadi sarana nyiar pituduh, dina raraga ngahangkeutkeun kadar kaimanan. Anu akhirna di masyarakat oge, bisa nyiptakeun iklim amal shaleh dina kahirupan sapopoe.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Teu aya deui pilihan, dina raraga ngeusian mangsa hirup kumbuh ieu, anu teu weleh paudag-udag jeung nyerelekna waktu, anu teu karaos tea, kalana urang umumna, sok gaduh raos, ibadah teh tos cumpon, padahal can nyukupan, can cukup bekel pikeun sampeureun hirup di alam baqa jaga, lantaran bekel jaga ka alam baqa mah lain harta sanes dunya, tapi amal shaleh jeung kataqwaan, anu diikhtiaran jeung disiapkeunana ti ayeuna di dunya keneh.
Malah Allah SWT parantos ngelingan, sangkan urang tatan-tatan, bebekelan ti ayeuna keneh, samemeh datang mangsana ajal. “Wa tazawwaduu fa inna khairaz zaadit taqwaa wat taquuni yaa ulil albaab” Jeung prak aranjeun bebekelan, saestuna anu panghade-hadena bekel taya lian anging taqwa. Ku kituna aranjeun kudu taraqwa, hey jalma-jalma anu baroga pikiran.
Mangga urang sami-sami perhatoskeun salah sahiji sunnah Rasulullah SAW, nalika Nabi mepelingan shahabatna Abu Dzar Al Ghifari, saurna : “Omean parahu anjeun, sabab lautan kacida jerona, bawa bekel sing loba, sabab jalanna masih keneh panjang, hampangkeun dosa-dosa anjeun, sabab jalanna lungkawing, jeung ikhlaskeun amalan anjeun, sabab Allah waspada kacida”.
Hadirin Ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Urang kedah ngaraos reueus, ngaraos bagja, lantaran hirup di alam dunya ieu, diatur ku Al Islam, anu ngatur sagala urusan kahirupan sapopoe, kala mangsa ngeusian alam dunya ieu.
Dina Islam aya hiji pangwawadi geusan urang ati-ati nyorang kahirupan, sangkan hirup urang sadaya ieu, henteu ngajadikeun bahan kaduhung jaga. Sanes hirup anu dibarung ku hawa nafsu, tunggul dirarud catang dirumpak, anu akhirna ditungtungan ku rasa kaduhung, tapi salamina urang emut kana naon-naon anu parantos dicawiskeun ku Allah SWT, pikeun urang mangrupa pituduh, nyaeta Al Qur-an, anu mingpin hirup urang ati-ati, salami ngojayan kahirupan di alam dunya ieu, sangkan hirup jadi rahmat, ulah jadi bahan cucuk rungkang, anu temahna di akhir, panyiksa nu katarima.
Salamina kedah tigin, dzikir ka Allah SWT, ti waktu ka waktu salawasna pinuh ku du’a, neneda sangkan urang aya dina panangtayungan Manten-Na.
Pasualan kahirupan mangsa kiwari, jeung mangsa nu bakal datang, estu sanes pasualan gampang, anu bisa dilalaworakeun, urang, anu cenah hirup di abad globalisasi jeung informasi ieu, estu patukang tonggong jeung kahirupan samemehna.
Godaan, cobaan katut sagala rupi rintangan, estu mingkin kompleks, kumargi kitu urang sami-sami ngadu’a ka Allah SWT, mugia urang sadaya sing tiasa tetep aya dina panangtayungan taufiq sareng hidayah Allah Nu Murbeng Alam.
Barakallaahu lii walakum fil qur aanil 'adhiim, wa nafa 'anii wa iyyaa kum bimaa fiihi minal aayaati wadz dzikril hakiim, wa taqabbala minnii wa mingkum tilaa watahuu innahuu huwas samii 'ul 'aliim. Aquulu qaulii haadzaa, wa tagh firullaahal 'adhimaa lii walakum, wa lisaa iril muslimiina wal muslimaat, wal mu' miniina wal mu'minaat, fastagh firuuhuu, innahuu huwal ghafuurur rahiim.
KHUTBAH KEDUA
Alhamdulillaahi wakafaa, wash shalaatu wasalaamu alannabiyyil musthafaa wa ‘alaa aalihii wa ash haa bihii ahlish shidqi wal wafaa. Asyhadu allaa ilaaha illallaahu wahdahu laa syariikalah wa asyhadu anna muhammadan abduhu warasuuluh.
Allaahumma shalli wasallim wabaarik alaa muhammadin wa ‘alaa aalihii wa ash haa bihii ajma’iin. Amma ba’du, fa uushikum ‘ibaadallah wa nafsii bittaqwallah faqad fadzal muttaquun.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Kasimpulan tina khutbah anu parantos didugikeun dina khutbah anu kahiji tadi, mugia bae urang sadaya, tiasa ngamalkeun naon-naon anu janten kawajiban hiji muslim dina nanjeurkeun kaislaman katut kaimanan diri urang sadaya, utamina dina ngokolakeun haliah dunya.
Pamungkas mangga urang sami-sami munajat ka Allah SWT, mugi-mugi Anjeun-Na ngabulkeun kana sagala paneja urang sadaya.
Amiin Yaa Allah Yaa Rabbal Alamiin.
Rabbana laa tu ‘aakhidznaa in nasiinaa au akh tha’naa. Rabbanaa wa laa tahmil ‘alaina ishran kamaa hamaltahu ‘alal ladziina min qablinaa. Rabbanaa walaa tuhammilnaa maa laa thaaqata lanaa bih, wa’fu ‘annaa waghfir lanaa warhamnaa anta maulaanaa fanshurnaa ‘alal qaumil kaafiriin. Rabbisy rahli shadrii wa yassir lii amrii, wahlul akdatan millisani yafqahu qauli. Rabbanaa laa tuzigh quluubanaa ba’da idz hadaitanaa wa hab lanaa min ladunka rahmah. Innaka antal wahhaab. Allaahumarzuq lanaa rizqan halaalaa, wa tub ‘alainaa taubatan nasuuhaa.
Rabbigh fir lanaa wa li waalidainaa wal ikhwaaninaal ladziina sabaquuna bil iimaan, wa laa taj ‘al fii quluubinaa ghillan lilladzinaa aamanuu rabbanaa innaka ra ‘uufur rahiim. Rabbanaa ‘alaika tawakkalnaa wa ilaika anabnaa wa ilaikal mashir, rabbanaa laa taj ‘alnaa fitnatal lilladziina kafaruu waghfir lanaa, rabbanaa innaka antal ‘aziizul hakiim. Rabbanaa aatinaa mil ladunka rahma, wa hayyi’ lanaa min amrinaa rasyadaa.
Rabbanaa aatinaa fid dun-yaa hasanah wa fil aakhirti hasanah waqinaa adzaa bannaar.
Walhamdulillaahi rabbil ‘alamiin.
'ibaadallah, innallaaha ya'muru bil 'adli wal ihsaan, wa itaa idzil qurbaa wayanhaa 'anil fahsyaa-i wa mungkaari wal bagh, ya 'idhukum la 'allakum tadzak karuun, fadz kurullaahal adhiimal jaliila yadz kurkum, wasy kuruuhu 'alaa ni'amihi yazidkum, walaa dzikrullaahi akbar.
Astaghfirullaahal 'adhim, lii walakum.
Wasalam mu 'alaikum warahmatullahi wabarakaatuh.
Asalamu 'alaikum warahmatullaahi wabarakaatuh.
Innal hamdal lillaah, nahmaduhu wanasta ‘iinuhu wanastaghfiruh, wana’uudzubillaahi min syuruuri amfusinaa, wamin sayyaati a’maalinaa, may yah dillaahu falaa mudhillalah, wamay yudh lil falaa haa diyalah. Asyhadu allaa ilaaha illallaahu wahdahu laa syariikalah, wa asyhadu anna muhammadan abduhu warasuuluh. Allaahumma shalli wasallim ‘alaa muhammadin wa ‘alaa aalihi wa ash haabihi ajma’iin. Amma ba’du. Fa uushikum ‘ibaadallah wanafsi bitaqwalla faqad faajal muttaqun.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Puji syukur urang sanggakeun ka hadirat Illahi Rabii anu Maha Welas Tur Maha Asih, anu parantos maparin mangpirang-pirang kani’matan ka urang sadaya, Shalawat miwah salam kawilujengan mugia dilimpahkeun ka Jungjunan urang sadaya, Nabi Muhammad SAW, ka para kulawargana, para shahabatna, sareng ka sadaya umatna anu satia satuhu ka anjeunna tug dugi ka poe kiamah jaga.
Khatib umajak, pikeun dirina pribadi khususna, atuh umumna pikeun urang sadaya bae, salaku muslim anu mu’min, sangkan tiasa ningkatkeun kataqwaan urang ka Allah SWT.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’ah rahimakumullah.
Bagilirna siang miwah wengi, anu ngajantenkeun robihna taun, nambihanana umur, ngawarnaan kana rengkak paripolah urang sadaya sadidinten salaku manusa, anu yaktos ari bilangan yuswa mah, urang teh nambihan, sok padahal anu saleresna mah, jatah yuswa urang, dina enggoning nyorang kahirupan ieu, anu ngirangan.
Mokahaan teuing, pedah urang ngaraos betah, icikibung ngojayan kahirupan di alam dunya ieu, dugi ka tampolana mangsa mulang estu kalalaworakeun, margi urang sadaya, teu weleh ngaraos diudag-udag ku saniskara kasusah, diburu-buru kabutuh, teu kalis ngaraos sibuk ku urusan dunyawiah, siangna wengina, mung ukur janten lahan kani’matan mungguh hawa nafsu.
Teu sadar kana dawuhan Allah SWT dina Al Qur-an surat Al Hadiid ayat anu ka 5 dugi ka 6 : “Lahuu mulkus samawaati wal ardhi wa ilallaahi turja’ul umuur, yuulijul laila fin nahaari, wayuulijun nahaara fil laili wa huwa ‘aliimum bidzaatish shuduur”. Kagungan Allah karajaan langit jeung bumi. Jeung nya ka Allah dipulangkeun sagala perkara. Allah nu nyambungkeun peuting jeung beurang sarta nyambungkeun beurang jeung peuting, jeung nya Allah Nu Maha Uninga kana saniskara eusining hate.
Padahal urang sadar, yen urusan dunya, katut harta banda mah relatif, sok komo mun nutur-nuturkeunana pinuh ku hawa nafsu, salamina sok asa teu acan cumpon keneh bae, temahna waktos pikeun urang ibadah, sasadiaan pikeun urang mulang jaga, kacoceng ku paciweuhna kasab dunya, anu antukna urang sadaya salaku manusa, kapacikeuh ku kahirupan sapopoe.
Dina ayat anu nembe Allah SWT netelakeun, kumaha pagaliwotana jalma anu kabarincung ku hawa dunya, ti beurang ti peuting ngan wungkul digunakeun pikeun ngagugulung dunya, teu saeutik nu ngarasa reueus ku ngaleuyana harta, ngarasa diri dipapaesan ku murub-mubyarna kahirupan moderen, anu hurung-herang, padahal eta mah henteu langgeng, estuning ukur kaulinan, mun pareng tepung mangsana, harta, pangkat jeung sajabana baris dicabut, teu manggapulia.
Malah tembres dina surat An Anfal ayat ka 28 : “Wa’ lamuu annamaa amwaalukum wa aulaadukum fitnatuw wa annallaaha ‘indahuu ajrun ‘adziim’. Jeung sing nyaho, yen harta banda aranjeun, jeung anak-anak aranjeun teh ngan ukur cocoba, jeung saestuna Allah, nya di Anjeun-Na aya pahala anu gede teh.
Ku kituna, naon-naon anu ku Allah diamanatkeun ka manusa ngeunaan harta, pangkat kaasup diri sakujur, jeung waktu anu geus dipaparinkeun ka urang sadaya, bisa digunakeun pikeun nyangking tugas di alam dunya ieu, nyaeta “Liya’budun” pikeun ibadah.
Harta banda nu aya di urang ayeuna, eta teh titipan Allah, amanah Allah, anu mungkin diantarana, aya sabagian hartana fakir miskin, minangka cocoba ti Allah SWT, bisa jeung henteuna ngagunakeun harta nu aya di urang ayeuna, dina jalan anu dipikarido ku Manten-Na. Paingan saur Rasulullah SAW : ”Anu pangbeurat-beuratna cocoba pikeun manusa, iwal lamun dibere harta anu loba” .
Sering katiten ku urang sadaya, perbawa hawa dunya, pikeun jalma-jalma anu hatena kosong bolostrong, temahna sok mawa sikep kana kahirupan anu rada nyerempet-nyerempet kana dosa. Teu saeutik manusa, malah mungkin urang diantarana, anu sok hoyong untung ku cara enteng, asal bisa nyaluyukeun jeung pamadegan batur, najan teu akur ceuk ukuran agama, da nganggap agama mah urusan pribadi, hedonisme tea, agama mah bisa dinomor sabarahakeun boa.
Nanging sabalikna, ari hate anu kebek ku kaimanan mah, tinangtu dina ngagunakeun harta anu loba ieu teh, estu ati-ati pisan, cara ngalana katut cara ngabalanjakeunana, estuning dina jalan anu “Thayyibah”.
Harta banda, estu jadi alat pikeun ibadah, jadi sarana nyiar pituduh, dina raraga ngahangkeutkeun kadar kaimanan. Anu akhirna di masyarakat oge, bisa nyiptakeun iklim amal shaleh dina kahirupan sapopoe.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Teu aya deui pilihan, dina raraga ngeusian mangsa hirup kumbuh ieu, anu teu weleh paudag-udag jeung nyerelekna waktu, anu teu karaos tea, kalana urang umumna, sok gaduh raos, ibadah teh tos cumpon, padahal can nyukupan, can cukup bekel pikeun sampeureun hirup di alam baqa jaga, lantaran bekel jaga ka alam baqa mah lain harta sanes dunya, tapi amal shaleh jeung kataqwaan, anu diikhtiaran jeung disiapkeunana ti ayeuna di dunya keneh.
Malah Allah SWT parantos ngelingan, sangkan urang tatan-tatan, bebekelan ti ayeuna keneh, samemeh datang mangsana ajal. “Wa tazawwaduu fa inna khairaz zaadit taqwaa wat taquuni yaa ulil albaab” Jeung prak aranjeun bebekelan, saestuna anu panghade-hadena bekel taya lian anging taqwa. Ku kituna aranjeun kudu taraqwa, hey jalma-jalma anu baroga pikiran.
Mangga urang sami-sami perhatoskeun salah sahiji sunnah Rasulullah SAW, nalika Nabi mepelingan shahabatna Abu Dzar Al Ghifari, saurna : “Omean parahu anjeun, sabab lautan kacida jerona, bawa bekel sing loba, sabab jalanna masih keneh panjang, hampangkeun dosa-dosa anjeun, sabab jalanna lungkawing, jeung ikhlaskeun amalan anjeun, sabab Allah waspada kacida”.
Hadirin Ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Urang kedah ngaraos reueus, ngaraos bagja, lantaran hirup di alam dunya ieu, diatur ku Al Islam, anu ngatur sagala urusan kahirupan sapopoe, kala mangsa ngeusian alam dunya ieu.
Dina Islam aya hiji pangwawadi geusan urang ati-ati nyorang kahirupan, sangkan hirup urang sadaya ieu, henteu ngajadikeun bahan kaduhung jaga. Sanes hirup anu dibarung ku hawa nafsu, tunggul dirarud catang dirumpak, anu akhirna ditungtungan ku rasa kaduhung, tapi salamina urang emut kana naon-naon anu parantos dicawiskeun ku Allah SWT, pikeun urang mangrupa pituduh, nyaeta Al Qur-an, anu mingpin hirup urang ati-ati, salami ngojayan kahirupan di alam dunya ieu, sangkan hirup jadi rahmat, ulah jadi bahan cucuk rungkang, anu temahna di akhir, panyiksa nu katarima.
Salamina kedah tigin, dzikir ka Allah SWT, ti waktu ka waktu salawasna pinuh ku du’a, neneda sangkan urang aya dina panangtayungan Manten-Na.
Pasualan kahirupan mangsa kiwari, jeung mangsa nu bakal datang, estu sanes pasualan gampang, anu bisa dilalaworakeun, urang, anu cenah hirup di abad globalisasi jeung informasi ieu, estu patukang tonggong jeung kahirupan samemehna.
Godaan, cobaan katut sagala rupi rintangan, estu mingkin kompleks, kumargi kitu urang sami-sami ngadu’a ka Allah SWT, mugia urang sadaya sing tiasa tetep aya dina panangtayungan taufiq sareng hidayah Allah Nu Murbeng Alam.
Barakallaahu lii walakum fil qur aanil 'adhiim, wa nafa 'anii wa iyyaa kum bimaa fiihi minal aayaati wadz dzikril hakiim, wa taqabbala minnii wa mingkum tilaa watahuu innahuu huwas samii 'ul 'aliim. Aquulu qaulii haadzaa, wa tagh firullaahal 'adhimaa lii walakum, wa lisaa iril muslimiina wal muslimaat, wal mu' miniina wal mu'minaat, fastagh firuuhuu, innahuu huwal ghafuurur rahiim.
KHUTBAH KEDUA
Alhamdulillaahi wakafaa, wash shalaatu wasalaamu alannabiyyil musthafaa wa ‘alaa aalihii wa ash haa bihii ahlish shidqi wal wafaa. Asyhadu allaa ilaaha illallaahu wahdahu laa syariikalah wa asyhadu anna muhammadan abduhu warasuuluh.
Allaahumma shalli wasallim wabaarik alaa muhammadin wa ‘alaa aalihii wa ash haa bihii ajma’iin. Amma ba’du, fa uushikum ‘ibaadallah wa nafsii bittaqwallah faqad fadzal muttaquun.
Hadirin ikhwatul iman sidang Jum’at rahimakumullah.
Kasimpulan tina khutbah anu parantos didugikeun dina khutbah anu kahiji tadi, mugia bae urang sadaya, tiasa ngamalkeun naon-naon anu janten kawajiban hiji muslim dina nanjeurkeun kaislaman katut kaimanan diri urang sadaya, utamina dina ngokolakeun haliah dunya.
Pamungkas mangga urang sami-sami munajat ka Allah SWT, mugi-mugi Anjeun-Na ngabulkeun kana sagala paneja urang sadaya.
Amiin Yaa Allah Yaa Rabbal Alamiin.
Rabbana laa tu ‘aakhidznaa in nasiinaa au akh tha’naa. Rabbanaa wa laa tahmil ‘alaina ishran kamaa hamaltahu ‘alal ladziina min qablinaa. Rabbanaa walaa tuhammilnaa maa laa thaaqata lanaa bih, wa’fu ‘annaa waghfir lanaa warhamnaa anta maulaanaa fanshurnaa ‘alal qaumil kaafiriin. Rabbisy rahli shadrii wa yassir lii amrii, wahlul akdatan millisani yafqahu qauli. Rabbanaa laa tuzigh quluubanaa ba’da idz hadaitanaa wa hab lanaa min ladunka rahmah. Innaka antal wahhaab. Allaahumarzuq lanaa rizqan halaalaa, wa tub ‘alainaa taubatan nasuuhaa.
Rabbigh fir lanaa wa li waalidainaa wal ikhwaaninaal ladziina sabaquuna bil iimaan, wa laa taj ‘al fii quluubinaa ghillan lilladzinaa aamanuu rabbanaa innaka ra ‘uufur rahiim. Rabbanaa ‘alaika tawakkalnaa wa ilaika anabnaa wa ilaikal mashir, rabbanaa laa taj ‘alnaa fitnatal lilladziina kafaruu waghfir lanaa, rabbanaa innaka antal ‘aziizul hakiim. Rabbanaa aatinaa mil ladunka rahma, wa hayyi’ lanaa min amrinaa rasyadaa.
Rabbanaa aatinaa fid dun-yaa hasanah wa fil aakhirti hasanah waqinaa adzaa bannaar.
Walhamdulillaahi rabbil ‘alamiin.
'ibaadallah, innallaaha ya'muru bil 'adli wal ihsaan, wa itaa idzil qurbaa wayanhaa 'anil fahsyaa-i wa mungkaari wal bagh, ya 'idhukum la 'allakum tadzak karuun, fadz kurullaahal adhiimal jaliila yadz kurkum, wasy kuruuhu 'alaa ni'amihi yazidkum, walaa dzikrullaahi akbar.
Astaghfirullaahal 'adhim, lii walakum.
Wasalam mu 'alaikum warahmatullahi wabarakaatuh.
Postingan
Tidak ada komentar:
Posting Komentar