Dina tulisan nu ieu ge, ngahaja nyutat tina buku ”Ayat Suci Lenyepaneun” karangan Moh. E. Hasim. Sakalian pikeun da’wah.
TAFSIR & TARJAMAH SURAT YAA-SIIN
Ayat 67 nepi ka 70
67. Jeung lamun Kami miharep, pasti Kami ngarobah rupa maranehna di tempat maranehna, nya maranehna teh moal bisa maju jeung moal bisa mundur.
Lamun Gusti Allah ngersakeun ngarobah rupa manusa di tempat maranehna aya ayeuna, tah ieu teh bisa dihartikeun sacara hissiyah jeung sacara ma’nawiyah. Gusti Allah kawasa pikeun ngarobah kaayaan manusa sina saperti arca. Kabeh manusa saanterojagat sina ngadak-ngadak ngajaranteng di tempatna masing-masing, sina teu barisaeun maju atawamundur. Atawa dirobah sina jadi tatangkalan, rajeg di tempatna masing-masing, maju moal bisa mundur moal bisa. Kitu upama dirobah rupa sacara hissiyah.
Upama dirobah sacara ma’nawiyah, uteuk nu encer dijadikeun kentel sangkan teu bisa motekar, mekarkeun panalar akal. Manusa hamo bisa ngahontal kamulyaan jeung kamajuan,oge moal morosot kana kahinaan atawa kamunduran. Moal ngarasa hanjakal lamun nyieun kasalahan, moalngungun lamun aya pikasediheun, jeung moal boga rasa karunya ka nu sangsara, sabab hatena moal bisa kapangaruhan ku naon-naon. Dina kaayaan kieu mah kabebasan manusa teh moal diwatesanan.
68. Jeung sing saha nu ku Kami dipanjangkeun umurna, Kami bakal mulangkeun manehna kana kajadian asalna.Nya naha maranehna teh teu malikir ?
Jalma nu dipanjangkeun umurna nepi ka jadi aki-aki atawa nini-nini, bakal dipulangkeun deui ka asalna. Tah ieu mah lain badanna nu dirobah sina jadi orok deui, tapi ingetanana. Aki jeung nini nu geus lemong, tawehwoh, kundang iteuk, sok pikun, ingetanana balik deui ka budak, akalna jadi kuled, jeung meh teu bisa walakaya, lantaran taya tanaga.
Tah, kuduna mah urang teh mikir nepika dinya. Hirup bebas nurut kanapangajak setan teh, ari geus pikun kitu mah, hamo karasani’matna, ngan kari nunggu-nunggu dawuh, terus engke ngayakeun balitungan dina yaumal-hisab.
69. Jeung Kami henteu ngajarkeun sya’ir ka manehna, sya’ir mah pikeun manehna teu pantes, taya lian eta teh pepeling jeung Al Qur-an (bacaan) nu jelas.
Sastra-kanta hasil karya tulis para sastrawan geus loba kabina-bina, tapi taya hiji oge anu bisa nandingan seni sastra nu kaunggel dina Al Qur-an. Lain sya’ir, sabab sya’ir mah, sapadana kudu matok opat-opat jajar jeung tungtungna murwakanti, katurug-turug sakumaha nu ditegaskeun dina ayat ieu, Gusti Allah henteu aya maksud ngawulang sya’ir ka Nabi Muhammad. Rasul mah teu pantes diajar ngadangding, ngadamel sya’ir. Eusi Al Qur-an teh jelas pisan, nya eta pituduh, hukum nu ngawengku akidah jeung syare’at nu wajib dibaca sing nepi ka kaharti, terus diamalkeun.
Dina salah sahiji hadits disebutkeun, yen aya urang kafir nu nyarita : ”Muhammad teh ahli sya’ir jeung tukang ngadangding. Sya’ir beubeunanganana teh nya eta Al Qur-an”. Nya harita turun ayat ieu, pikeun ngabantah panuding manehna. Memang ayat-ayat Al Qur-an teh tungtungna meh kabeh murwakanti, saperti nu aya dina surat Yaasiin ieu, 12 ayat mada dina sora IM jeung 71 ayat mada dina sora IN jeung UN. Sya’ir mah ngandung hayalan jeung pamohalan meunang nganggit para ahli seni sastra, sedeng Al Qur-an mah ngandung hukum, hikmah, elmu, pituduh, pangajaran jeung i’tibar, dadamelan Nu Maha Kawasa.
70. Malar manehna mere pepeling ka sing saha nu hirup, jeung hukuman teh tanwande tumiba ka jalma-jalma nu kalafir.
Rasulullaah dipaparin Al Qur-anmalar ku anjeunna dianggo mepelingan jalma-jalma nu hirup, nya eta jalma-jalma nu iman sarta motekar akalna, rajin nungtut elmu nyungsi harti. Buah tina iman jeung elmu teh, nya eta akhlak anu mulya, nu dibuktikeun sacara nyata atawa kongkrit dina amal shaleh. Cirina jelema hirup teh, nya eta lamun iman, elmu jeung amalna geus ngajadi hiji.
Al qaulu, timbalan atawa Dawuh Gusti bakal tumiba ka kaomkafirin teh taya lian iwal ti hukuman atawa siksaan. Kecap timbalan atawa dawuh dina basa urang oge sok ngandung harti kiasan, contonan : Nu gering teh ngan kari nunggu-nunggu dawuh, saeutik harepan bosa cageur deui, nunggu-nunggu dawuh hartina nunggu-nunggu timbalan atawa panyaur ti Nu Maha Kawasa alias maot tea.
TAFSIR & TARJAMAH SURAT YAA-SIIN
Ayat 67 nepi ka 70
67. Jeung lamun Kami miharep, pasti Kami ngarobah rupa maranehna di tempat maranehna, nya maranehna teh moal bisa maju jeung moal bisa mundur.
Lamun Gusti Allah ngersakeun ngarobah rupa manusa di tempat maranehna aya ayeuna, tah ieu teh bisa dihartikeun sacara hissiyah jeung sacara ma’nawiyah. Gusti Allah kawasa pikeun ngarobah kaayaan manusa sina saperti arca. Kabeh manusa saanterojagat sina ngadak-ngadak ngajaranteng di tempatna masing-masing, sina teu barisaeun maju atawamundur. Atawa dirobah sina jadi tatangkalan, rajeg di tempatna masing-masing, maju moal bisa mundur moal bisa. Kitu upama dirobah rupa sacara hissiyah.
Upama dirobah sacara ma’nawiyah, uteuk nu encer dijadikeun kentel sangkan teu bisa motekar, mekarkeun panalar akal. Manusa hamo bisa ngahontal kamulyaan jeung kamajuan,oge moal morosot kana kahinaan atawa kamunduran. Moal ngarasa hanjakal lamun nyieun kasalahan, moalngungun lamun aya pikasediheun, jeung moal boga rasa karunya ka nu sangsara, sabab hatena moal bisa kapangaruhan ku naon-naon. Dina kaayaan kieu mah kabebasan manusa teh moal diwatesanan.
68. Jeung sing saha nu ku Kami dipanjangkeun umurna, Kami bakal mulangkeun manehna kana kajadian asalna.Nya naha maranehna teh teu malikir ?
Jalma nu dipanjangkeun umurna nepi ka jadi aki-aki atawa nini-nini, bakal dipulangkeun deui ka asalna. Tah ieu mah lain badanna nu dirobah sina jadi orok deui, tapi ingetanana. Aki jeung nini nu geus lemong, tawehwoh, kundang iteuk, sok pikun, ingetanana balik deui ka budak, akalna jadi kuled, jeung meh teu bisa walakaya, lantaran taya tanaga.
Tah, kuduna mah urang teh mikir nepika dinya. Hirup bebas nurut kanapangajak setan teh, ari geus pikun kitu mah, hamo karasani’matna, ngan kari nunggu-nunggu dawuh, terus engke ngayakeun balitungan dina yaumal-hisab.
69. Jeung Kami henteu ngajarkeun sya’ir ka manehna, sya’ir mah pikeun manehna teu pantes, taya lian eta teh pepeling jeung Al Qur-an (bacaan) nu jelas.
Sastra-kanta hasil karya tulis para sastrawan geus loba kabina-bina, tapi taya hiji oge anu bisa nandingan seni sastra nu kaunggel dina Al Qur-an. Lain sya’ir, sabab sya’ir mah, sapadana kudu matok opat-opat jajar jeung tungtungna murwakanti, katurug-turug sakumaha nu ditegaskeun dina ayat ieu, Gusti Allah henteu aya maksud ngawulang sya’ir ka Nabi Muhammad. Rasul mah teu pantes diajar ngadangding, ngadamel sya’ir. Eusi Al Qur-an teh jelas pisan, nya eta pituduh, hukum nu ngawengku akidah jeung syare’at nu wajib dibaca sing nepi ka kaharti, terus diamalkeun.
Dina salah sahiji hadits disebutkeun, yen aya urang kafir nu nyarita : ”Muhammad teh ahli sya’ir jeung tukang ngadangding. Sya’ir beubeunanganana teh nya eta Al Qur-an”. Nya harita turun ayat ieu, pikeun ngabantah panuding manehna. Memang ayat-ayat Al Qur-an teh tungtungna meh kabeh murwakanti, saperti nu aya dina surat Yaasiin ieu, 12 ayat mada dina sora IM jeung 71 ayat mada dina sora IN jeung UN. Sya’ir mah ngandung hayalan jeung pamohalan meunang nganggit para ahli seni sastra, sedeng Al Qur-an mah ngandung hukum, hikmah, elmu, pituduh, pangajaran jeung i’tibar, dadamelan Nu Maha Kawasa.
70. Malar manehna mere pepeling ka sing saha nu hirup, jeung hukuman teh tanwande tumiba ka jalma-jalma nu kalafir.
Rasulullaah dipaparin Al Qur-anmalar ku anjeunna dianggo mepelingan jalma-jalma nu hirup, nya eta jalma-jalma nu iman sarta motekar akalna, rajin nungtut elmu nyungsi harti. Buah tina iman jeung elmu teh, nya eta akhlak anu mulya, nu dibuktikeun sacara nyata atawa kongkrit dina amal shaleh. Cirina jelema hirup teh, nya eta lamun iman, elmu jeung amalna geus ngajadi hiji.
Al qaulu, timbalan atawa Dawuh Gusti bakal tumiba ka kaomkafirin teh taya lian iwal ti hukuman atawa siksaan. Kecap timbalan atawa dawuh dina basa urang oge sok ngandung harti kiasan, contonan : Nu gering teh ngan kari nunggu-nunggu dawuh, saeutik harepan bosa cageur deui, nunggu-nunggu dawuh hartina nunggu-nunggu timbalan atawa panyaur ti Nu Maha Kawasa alias maot tea.
Postingan
Tidak ada komentar:
Posting Komentar