Dina tulisan nu ieu mah, ngahaja nyutat tina buku ”Ayat Suci Lenyepaneun” karangan Moh. E. Hasim. Sakalian pikeun da’wah.
TAFSIR & TARJAMAH SURAT YAA-SIIN
Ayat 22 nepi ka 32
22. Jeung naha kuring teu nyembah Pangeran nu ngayuga kuring, jeung ka Manten-na geusan mulang maraneh.
23. Naha kuring rek nyembah para pangeran salian ti Manten-na ? Padahal upama Nu Maha Welas Asih aya pangersa nibankeun kamadharatan ka kuring, pitulung maranehna teh moal bakal aya manfaatna pikeun kuring saeutik oge, jeung maranehna teh moal bisa nyalametkeun kuring.
24. Satemenna lamun kitu kuring teh bener-bener aya dina kasasar lampah anu tetela.
Jalma nu norojol ti tepiswiring nuluykeun caritana :”Nu ngayuga kuring teh Gusti Allah. Piraku kuring rek nukang nonggong embung nyembah ka Manten-na. Yeuh dulur-dulur, bisi teu terang aranjeun teh engke bakalmaot, nya kaManten-na pisan geusan aranjeun mulang”. Kitu eusina ayat nu ka 22. Sakumna ummat manusa diyuga ku Nu Maha Kawasa, jeung ka Manten-na geusan mulang sarerea, ku kituna atuh sakuduna urang nyembah ka Manten-na, nya eta ngalaksanakeun sagala timbalan Maten-na bari ninggalkeun sagala nu dicegah ku Manten-na.
Maten-na teh Nu Maha Welas Asih jeung Nu Maha Kawasa. Upama Manten-na nibankeun musibah ka manusa, para panembahan nu sok disambat ku kaom musyrikin teh teu daya teu upaya. Ceuk jalma nu di tepiswiring teh :”Sanajan sakabeh panembahan paheuyeuk-heuyeuk leungeun ngetrukkeun tanaga jeung pangabisana pikeun nulungan urang, saeutik oge taya gunana. Maranehna cadu mungkuk bisa mere pitulung pikeun ngahadang tungggara nu ditibankeun ku Nu Maha Kawasa”.
Ieu teh omongan urang pasisian dina jamanNabi ’Isa, ana dilenyepan, terus dibanding-banding jeung rupa-rupa kajadian jaman kiwari, taya mencogna saeutik oge. Bencana alam dimana-mana, lini, gunung bitu, tanah urug, banjir, kahuruan jeung katiga entak-entakan, batan ngurangan mah kalah tambah meuweuh. Berhala-berhala nu dianggap murbawisesa teu daya teu upaya. Para inohong, nu sombong ku tehnologi canggih, teu aya hojah, nu puguh mah saukur paheuras-heuras genggerong. Boh tanaga lemes boh tanaga kasar teu aya nu bisa nyalametkeun ummat manusa tina bencana alam. Lamun seug urang daek biluk ka berhala teh tetela geuning kasasar lampah.
25. Satemenna kuring iman ka Pangeran aranjeun, nya regepkeun kuring.
26. Disebutkeun :”Pek asup ka sawarga”. Ceuk manehna :”Tada teuing alusna lamun seug kaom kuring nyarahoeun”.
27. Yen ku naon Pangeran kuring geus ngahampura kuring sarta ngajadikeun kuring salah saurang ti nu dimulyakeun.
Di hareupeun balarea, jelemanu datang ti tepiswiring teh nyarita ka utusan nu tiluan, pokna :”Sim kuring leres-leres iman ka Pangeran aranjeun, mugi ku aranjeun dikupingkeun”.
Jelema soleh ieu teh ginuluran bagja kamanyangan, manehna jadi jelema nu dimulyakeun ku Nu Maha Welas Asih, dibageakeun ku kani’matan nu mangpirang-pirang, tur endah tanpa tanding di taman kalangenan. Pangwilujeng ti para malaikat :”Haturan bagea sumping, sumangga lenggah di patamanan”.
Bener-bener manehna bungah amarwata-suta lirkagunturan madu karagragan menyan putih, sakuriling bungking pinuh ku rahmat Ilahi Rabbi, patamanan endah taya papadana, warna-warni kekembangan di mana-mana, seungitna angin-anginan. Ras inget ka batur salembur, gerentesing atina ngahelas :”Duh Gusti, tada teuing saena upami maranehna tarerangeun kana kani’matan Gusti nu dipaparinkeun ka abdi. Piraku teu kabitaeun upami maranehna naringal yen abdi kalebet kana golongan jalmi-jalmi nu dimulyakeun ku Gusti”.
Tapi kumaha kanyataanana, jalma-jalma nu hirupna medah-meduh bari nukang-nonggong ka Yang Manon teh ? persis jiga ayat nu ka 28 jeung ka 29.
28. Sabada manehna maot Kami henteu nurunkeun balatentara ti langit ka kaomna, sabab Kami ngarasa teu perlu nurunkeun wadyabala.
29. Taya lian iwal ti sora nu ngageleger sakali, nya maranehna perlaya sapada harita.
Jalma-jalma hubbuddunya, nu hirupna ngalajur nafsu taya kendatna, beuki luhur kadudukanana jeung loba hartana, batan areling nurut ka nu ngageuing mah kalah ka beuki maceuh. Pikeun numpes maranehna, Gusti Allah teu perlu ngalungsurkeun balatentara ti langit, ku sora ngageleger sakali oge, maranehna teh teu aya nu walakaya, kabeh ngadak-ngadak perlaya sapada harita.
Sora nu ngageleger handaruan teh, bisa jadi sora gunung-gunung nu baritu, bisa jadi sora gunung nu urug lantaran aya lini nu kacida rongkahna, atawa lantaran aya angin nu ngagelebug, nepi ka brag-brig-brug gedong-gedong alambruk jeung tatangkalan raruntuh pating dorokdok. Akibatna, sakabeh pangeusi kota kaurugan taneuh, katinggangan ruruntuhan gedong atawa kabuntang-banting kabawa angin, kabeh jadi babatang, saurang taya nu nyesa.
30. Eta jalma-jalma teh ngarasa kaduhung sagede gunung. Teu aya utusan nu datang ka maranehna nu henteu dijadikeun gogojakan ku maranehna.
Jalma-jalma nu gede hulu, agul ku payung butut, sanggeus katorekan ngadenge sora ngabeledug nepi ka eundeur sajajagat, kabeh samar polah, wara-wiri tagiwur teu puguh cabak. Harita maranehna bener-bener ngarasa nalangsa ku polah sorangan. Kitu manahoreng buktina, nafsu nu matak kaduhung badan anu katempuhan. Bareto mah satiap aya Rasul nu sumping masihan panggeuing, sok dijarebian jeung ditaronggengan, malah aya nu diarah-arah rek dirogahala. Ieu teh pieunteungeun pikeun urang nu masih rumingkang di pawenangan, geuning kitu balukarna nu nanduk kapara Rasul teh.
31. Naha teu diperhatikeun ku maranehna, geus sabaraha loba nuk ku Kami dibinasakeun samemeh maranehna, jeung yen nu geus binasa teh taya nu baralik deui ka maranehna ( ka alam dunya ) ?
32. Jeung satemenna masing-masing taya lian sakabehna bakal dijagragkeun di hareupeun Kami.
Ummat manusa nu wangkelang ka Gusti Allah dina sababaraha kurun samemeh kurun Nabi ’Isa, kabeh geus dibinasakeun katut rajakayana. Jeung satiap nu geus binasa, hamo aya nu bisa mulang deui ka alam dunya. Kabeh bakal dijagragkeun dina sidang pangadilan jeung ditigas perkarana, dina yaumiddin, nya eta poe ditibankeunana wawales ka sakumna Bani Adam.
Moal aya manusa nu bisa bulak-balik kaalam dunya, nitis jadi si anu atawajadi sato saperti nurutkeun agama sejen. Kade, upama urang bener-bener ngaku ngagem agama Islam, paham ayana inkarnasi jeung reinkarnasi, nitis jeung balik deui nitis ka itu ka ieu teh kudu buru-buru dipiceun, sabab eta mah lain pangajaran agama Islam. Upama urang ngaku Islam kudu bener-bener Islam-na, lamun rek kaluar tina Islam kudu sing puguh kaluarna, ulah KTP Islam tapi ari hate eusleum.
-----mmd-----
TAFSIR & TARJAMAH SURAT YAA-SIIN
Ayat 22 nepi ka 32
22. Jeung naha kuring teu nyembah Pangeran nu ngayuga kuring, jeung ka Manten-na geusan mulang maraneh.
23. Naha kuring rek nyembah para pangeran salian ti Manten-na ? Padahal upama Nu Maha Welas Asih aya pangersa nibankeun kamadharatan ka kuring, pitulung maranehna teh moal bakal aya manfaatna pikeun kuring saeutik oge, jeung maranehna teh moal bisa nyalametkeun kuring.
24. Satemenna lamun kitu kuring teh bener-bener aya dina kasasar lampah anu tetela.
Jalma nu norojol ti tepiswiring nuluykeun caritana :”Nu ngayuga kuring teh Gusti Allah. Piraku kuring rek nukang nonggong embung nyembah ka Manten-na. Yeuh dulur-dulur, bisi teu terang aranjeun teh engke bakalmaot, nya kaManten-na pisan geusan aranjeun mulang”. Kitu eusina ayat nu ka 22. Sakumna ummat manusa diyuga ku Nu Maha Kawasa, jeung ka Manten-na geusan mulang sarerea, ku kituna atuh sakuduna urang nyembah ka Manten-na, nya eta ngalaksanakeun sagala timbalan Maten-na bari ninggalkeun sagala nu dicegah ku Manten-na.
Maten-na teh Nu Maha Welas Asih jeung Nu Maha Kawasa. Upama Manten-na nibankeun musibah ka manusa, para panembahan nu sok disambat ku kaom musyrikin teh teu daya teu upaya. Ceuk jalma nu di tepiswiring teh :”Sanajan sakabeh panembahan paheuyeuk-heuyeuk leungeun ngetrukkeun tanaga jeung pangabisana pikeun nulungan urang, saeutik oge taya gunana. Maranehna cadu mungkuk bisa mere pitulung pikeun ngahadang tungggara nu ditibankeun ku Nu Maha Kawasa”.
Ieu teh omongan urang pasisian dina jamanNabi ’Isa, ana dilenyepan, terus dibanding-banding jeung rupa-rupa kajadian jaman kiwari, taya mencogna saeutik oge. Bencana alam dimana-mana, lini, gunung bitu, tanah urug, banjir, kahuruan jeung katiga entak-entakan, batan ngurangan mah kalah tambah meuweuh. Berhala-berhala nu dianggap murbawisesa teu daya teu upaya. Para inohong, nu sombong ku tehnologi canggih, teu aya hojah, nu puguh mah saukur paheuras-heuras genggerong. Boh tanaga lemes boh tanaga kasar teu aya nu bisa nyalametkeun ummat manusa tina bencana alam. Lamun seug urang daek biluk ka berhala teh tetela geuning kasasar lampah.
25. Satemenna kuring iman ka Pangeran aranjeun, nya regepkeun kuring.
26. Disebutkeun :”Pek asup ka sawarga”. Ceuk manehna :”Tada teuing alusna lamun seug kaom kuring nyarahoeun”.
27. Yen ku naon Pangeran kuring geus ngahampura kuring sarta ngajadikeun kuring salah saurang ti nu dimulyakeun.
Di hareupeun balarea, jelemanu datang ti tepiswiring teh nyarita ka utusan nu tiluan, pokna :”Sim kuring leres-leres iman ka Pangeran aranjeun, mugi ku aranjeun dikupingkeun”.
Jelema soleh ieu teh ginuluran bagja kamanyangan, manehna jadi jelema nu dimulyakeun ku Nu Maha Welas Asih, dibageakeun ku kani’matan nu mangpirang-pirang, tur endah tanpa tanding di taman kalangenan. Pangwilujeng ti para malaikat :”Haturan bagea sumping, sumangga lenggah di patamanan”.
Bener-bener manehna bungah amarwata-suta lirkagunturan madu karagragan menyan putih, sakuriling bungking pinuh ku rahmat Ilahi Rabbi, patamanan endah taya papadana, warna-warni kekembangan di mana-mana, seungitna angin-anginan. Ras inget ka batur salembur, gerentesing atina ngahelas :”Duh Gusti, tada teuing saena upami maranehna tarerangeun kana kani’matan Gusti nu dipaparinkeun ka abdi. Piraku teu kabitaeun upami maranehna naringal yen abdi kalebet kana golongan jalmi-jalmi nu dimulyakeun ku Gusti”.
Tapi kumaha kanyataanana, jalma-jalma nu hirupna medah-meduh bari nukang-nonggong ka Yang Manon teh ? persis jiga ayat nu ka 28 jeung ka 29.
28. Sabada manehna maot Kami henteu nurunkeun balatentara ti langit ka kaomna, sabab Kami ngarasa teu perlu nurunkeun wadyabala.
29. Taya lian iwal ti sora nu ngageleger sakali, nya maranehna perlaya sapada harita.
Jalma-jalma hubbuddunya, nu hirupna ngalajur nafsu taya kendatna, beuki luhur kadudukanana jeung loba hartana, batan areling nurut ka nu ngageuing mah kalah ka beuki maceuh. Pikeun numpes maranehna, Gusti Allah teu perlu ngalungsurkeun balatentara ti langit, ku sora ngageleger sakali oge, maranehna teh teu aya nu walakaya, kabeh ngadak-ngadak perlaya sapada harita.
Sora nu ngageleger handaruan teh, bisa jadi sora gunung-gunung nu baritu, bisa jadi sora gunung nu urug lantaran aya lini nu kacida rongkahna, atawa lantaran aya angin nu ngagelebug, nepi ka brag-brig-brug gedong-gedong alambruk jeung tatangkalan raruntuh pating dorokdok. Akibatna, sakabeh pangeusi kota kaurugan taneuh, katinggangan ruruntuhan gedong atawa kabuntang-banting kabawa angin, kabeh jadi babatang, saurang taya nu nyesa.
30. Eta jalma-jalma teh ngarasa kaduhung sagede gunung. Teu aya utusan nu datang ka maranehna nu henteu dijadikeun gogojakan ku maranehna.
Jalma-jalma nu gede hulu, agul ku payung butut, sanggeus katorekan ngadenge sora ngabeledug nepi ka eundeur sajajagat, kabeh samar polah, wara-wiri tagiwur teu puguh cabak. Harita maranehna bener-bener ngarasa nalangsa ku polah sorangan. Kitu manahoreng buktina, nafsu nu matak kaduhung badan anu katempuhan. Bareto mah satiap aya Rasul nu sumping masihan panggeuing, sok dijarebian jeung ditaronggengan, malah aya nu diarah-arah rek dirogahala. Ieu teh pieunteungeun pikeun urang nu masih rumingkang di pawenangan, geuning kitu balukarna nu nanduk kapara Rasul teh.
31. Naha teu diperhatikeun ku maranehna, geus sabaraha loba nuk ku Kami dibinasakeun samemeh maranehna, jeung yen nu geus binasa teh taya nu baralik deui ka maranehna ( ka alam dunya ) ?
32. Jeung satemenna masing-masing taya lian sakabehna bakal dijagragkeun di hareupeun Kami.
Ummat manusa nu wangkelang ka Gusti Allah dina sababaraha kurun samemeh kurun Nabi ’Isa, kabeh geus dibinasakeun katut rajakayana. Jeung satiap nu geus binasa, hamo aya nu bisa mulang deui ka alam dunya. Kabeh bakal dijagragkeun dina sidang pangadilan jeung ditigas perkarana, dina yaumiddin, nya eta poe ditibankeunana wawales ka sakumna Bani Adam.
Moal aya manusa nu bisa bulak-balik kaalam dunya, nitis jadi si anu atawajadi sato saperti nurutkeun agama sejen. Kade, upama urang bener-bener ngaku ngagem agama Islam, paham ayana inkarnasi jeung reinkarnasi, nitis jeung balik deui nitis ka itu ka ieu teh kudu buru-buru dipiceun, sabab eta mah lain pangajaran agama Islam. Upama urang ngaku Islam kudu bener-bener Islam-na, lamun rek kaluar tina Islam kudu sing puguh kaluarna, ulah KTP Islam tapi ari hate eusleum.
-----mmd-----
Postingan
Tidak ada komentar:
Posting Komentar